Zilver prijs
Zilver is een merkwaardig metaal. Decennia lang veranderde de prijs praktisch niet. Pas begin 2004 begon de zilverprijs te stijgen. En met de toenemende industriële vraag vanuit ontwikkelingslanden als Brazilië, Rusland, India en China (BRIC-landen) zal de prijs van zilver fors stijgen. Eind 2018 stond de zilverprijs echter op het laagste punt in de afgelopen twee jaar. De zilverprijs stond destijds van beide kanten onder druk. Enerzijds maakten de stijgende rente in de VS en een sterke dollar investeringen in edelmetalen onaantrekkelijk. De moeilijke omstandigheden op de koper- en zinkmarkten drukten echter ook de prijs van zilver.
De prijs van zilver bleef lange tijd onveranderd
Het feit dat de prijs van zilver zo lang stabiel is gebleven, kan te wijten zijn aan de eigenaardigheden van onze centraal gecontroleerde economieën. Het is in ieder geval duidelijk dat een groot deel van de zilvervoorraad aan het einde van de Tweede Wereldoorlog met tientallen miljarden ounces is afgenomen. En terwijl de Amerikaanse schatkist in 1959 2,06 miljard ounce zilver bezat, was dat in 2003 slechts 500 miljoen.
De redenen voor de decennialange stabiele prijs van edelmetaal zilver moeten ook aan de aanbodzijde worden gezocht. Nadat westerse landen hun zilvervoorraden de afgelopen decennia drastisch hadden verminderd, hebben de Chinezen de afgelopen jaren hun voorraden op de wereldmarkt enorm verminderd. De enige vraag is: wat blijft er over? Dit is in ieder geval nog zoveel dat er geen sprake is van een groot tekort aan zilver.
Industriële vraag naar zilver
Volgens sommigen lijkt er nu een einde te komen aan het langdurige zilvertekort als gevolg van de industriële consumptie. De huidige statistieken wijzen min of meer op een evenwicht tussen het totale aanbod (mijnbouw en verwerking) en de totale vraag van de industriële en commerciële sectoren.
Anderen beschouwen het idee van een evenwicht tussen de vraag naar zilver uit de productie enerzijds en het aanbod van zilver uit de productiebronnen anderzijds als absurd. Ze merken op dat er snel een tekort aan zilver zou kunnen ontstaan bij toenemend industrieel gebruik, wat zeer goed denkbaar is gezien de groeiende vraag vanuit de BRIC-landen, met name Brazilië, Rusland, India en China. Belangrijker is echter dat de belangrijkste aanjager van prijsvorming (de schaarste veroorzaakt door zilverrecycling in de industrie) geleidelijk werd vervangen door een andere.
Er wordt immers steeds vaker gehoord dat er weinig mogelijkheden zijn om bestaande zilvervoorraden aan te vullen, althans tegen prijzen die dicht bij het huidige prijsniveau liggen. Er zijn verschillende factoren die de overtuiging doen ontstaan dat er binnenkort een toename van de investeringsvraag in de zilversector zal zijn, wat ook de prijsstructuur in de komende jaren zal beïnvloeden. Deze factoren omvatten ook gebeurtenissen die nooit als belangrijk werden beschouwd.
Zilververwerking
Vanwege de verwachte uitputting van bestaande zilvervoorraden, relatief hoge zilverprijzen en lage productiekosten in verhouding tot de vraag, werd al vroeg overwogen om zilver te recyclen. Aan zilverschroot is er immers geen gebrek: begin jaren zestig voegde de VS bijvoorbeeld jaarlijks bijna 2.000 ton zilverschroot toe. Zo was het aandeel teruggewonnen zilver in 1980 maar liefst 45%, voornamelijk afkomstig uit de foto-industrie.
Vandaag de dag is de zilververwerking nog steeds goed voor een kwart van de totale zilverproductie. Het hoge recyclingniveau in 1980 werd waarschijnlijk verklaard door de extreem hoge zilverprijs. Vanwege deze hoge prijs hebben veel landen zilveren munten uit de circulatie gehaald en omgesmolten. De grootste hoeveelheid zilverafval komt voor in de foto-industrie.€