Wat zijn “corporate raiders”?

Films als Wallstreet, met amorele mensen zoals Gordon Gekko, hebben ons kennis laten maken met de corporate raider. Corporate raiders zijn opportunisten die allerlei trucs en trucs gebruiken om geld te verdienen door te investeren in noodlijdende bedrijven. Deze bedrijven zullen vaak het soort schade lijden dat de corporate raider een slechte naam heeft bezorgd.

Wat zijn corporate raiders?

zakelijke overvallers
zijn opportunisten in de ware zin van het woord. In het Nederlands kan deze term vertaald worden als “bedrijfsrover”. Corporate raiders zoeken naar sterk ondergewaardeerde bedrijven en kopen vervolgens aandelen van dat bedrijf. Een corporate raider zal proberen een aandeel te krijgen in een bedrijf dat groot genoeg is om zijn wil af te dwingen. Dit gebeurt meestal door bestaand management te ontslaan en een nieuw managementteam te creëren of door delen van het bedrijf af te stoten. In extreme gevallen kan de corporate raider besluiten het bedrijf te liquideren, bijvoorbeeld door alle activa te verkopen, omdat hij zich realiseert dat de prijs die hij heeft betaald lager is dan wanneer het bedrijf volledig zou worden gestript. Dit proces wordt
activa verwijderen
genaamd. Met dergelijke acties proberen corporate raiders altijd meer geld uit het bedrijf te halen dan ze hebben geïnvesteerd.

Soms kan de dreiging van een corporate raider voldoende zijn voor het bestaande management, een aandeelhouder of andere geïnteresseerde partij om de ingekochte aandelen van de corporate raider tegen een hogere prijs terug te kopen om de dreiging van een corporate raider te elimineren. Corporate raiders die deze strategie gebruiken, worden groene mailers genoemd.

De opkomst van corporate raiders

De jaren tachtig waren de hoogtijdagen van de corporate raiders. Hoewel de eerste corporate raiders zoals Viktor Posner al een decennium bestonden, waren gemakkelijke leningen in de jaren tachtig en de frequente onderwaardering van bedrijven de reden waarom corporate raiders naam konden maken. Gemakkelijke leningen toegestaan ​​mensen
leveraged buy-out
(LBO), grote bedrijven zou kunnen overnemen. Een LBO is de overname van een bedrijf met behulp van grote hoeveelheden geleend geld. Om deze schulden af ​​te lossen, is de overgenomen onderneming genoodzaakt deze lening later terug te betalen, bijvoorbeeld door zeer hoge dividenden uit te keren of kapitaal te verminderen na desinvestering of verkoop van eenheden. Vaak schaadde deze dwang de activiteiten van de bedrijven, waardoor deze overvallers in de jaren tachtig een extreem slechte naam kregen. Corporate raiders in de jaren tachtig zagen zichzelf echter als corrigerende krachten die slecht geleide bedrijven disciplineerden.

Meester zakelijke raiders

Victor Posner

Viktor Posner wordt beschouwd als de vader van de corporate raid. Zijn overname van de Sharon Steel Corporation in 1969 wordt beschouwd als een van de eerste bedrijfsinvallen. Totdat hij dit bedrijf kocht, heerste de overheersende gedachte dat overnames alleen plaatsvinden als beide directies het daarmee eens zijn. Posner kocht Sharon Steel Corporation echter tegen de wil van het bestaande management uit en zou het bedrijf als een melkkoe behandelen. Dit was nodig omdat Posner als een van de eersten een leveraged buy-out implementeerde. Deze wurgstrategie zou erg zwaar zijn voor het bedrijf. Uiteindelijk zou de uitgeknepen Sharon Steel Corporation, die ernstig ondergefinancierd was na de overname van Posner, stilletjes verdwijnen. Posner zou zichzelf miljoenen hebben betaald via dit bedrijf.

Carl Icahn

Een andere grote corporate raider is Carl Icahn. Zijn overname van Trans World Airlines (TWA) in 1985 was een van de meest iconische. Zijn bedrijfsoverval werd gefinancierd door een grote schuld die moest worden terugbetaald. Om dit te doen, werd TWA stukje bij beetje verkocht totdat er bijna niets meer over was van het bedrijf. Dit type terugtrekking zou een van de meest controversiële worden. Icahn sloot een wurggreep met TWA voordat hij zijn aandelen in het bedrijf verkocht. Zijn bedrijf kon tickets van TWA kopen tegen sterk gereduceerde prijzen. Dit zou leiden tot het faillissement van het bedrijf in 1995. Gelukkig voor TWA kon later een doorstart worden gemaakt. Er wordt geschat dat Icahn tussen 1985 en 1995 miljoenen dollars winst zou hebben gemaakt met al zijn activiteiten. In een paar jaar tijd verdiende hij meer dan honderd miljoen dollar van TWA.

Thomas Boone Pickens Jr.

Thomas Boone Pickens zal een van de grootste corporate raids aller tijden leiden. Pickens was aanvankelijk bekend geworden door kleinere bedrijfsinvallen via greenmail-campagnes. Greenmail-campagnes zijn de aankoop van grote hoeveelheden voorraad en bedreigen zo het bestaande leiderschap. Op deze manier kan een corporate raider die greenmail uitvoert het huidige management of andere investeerders dwingen zijn aandelen tegen een hogere prijs uit te kopen, zodat hij als een bedreiging verdwijnt. De grootste bedrijfsinval van Picken was Gulf Oil. Gedurende een periode van drie jaar (1982-1985) dwong hij Gulf Oil eerst via Greenmail om grote delen van zijn aandelen te kopen en dwong hij vervolgens, gebruikmakend van nieuwe bedreigingen, Gulf Oil een groot deel van zijn activiteiten te verkopen en te fuseren met een andere oliemaatschappij : Chevron. De hele verhuizing van Picken zou zijn investeringsvehikel / oliemaatschappij Mesa meer dan $ 100 miljoen opleveren.

Zakelijke raiders in de populaire cultuur

Deze corporate raiders van de jaren tachtig waren zo controversieel dat ze verschillende films inspireerden. Wallstreet, Wallstreet II en Wolf of Wallstreet zijn de typische films met bedrijfsovervallers. Corporate raiders zijn ook te vinden als personage in de videogame Toontown Rewritten. In de populaire cultuur worden corporate raiders meestal afgeschilderd als amorele geldwolven.

Het einde van de gouden eeuw voor corporate raiders

Als gevolg van een reeks mislukte invallen, een algemene stijging van de aandelenkoersen en een toenemend aantal bedrijfsverdedigingsmechanismen tegen dergelijke overvallers, zoals gouden handdrukken/parachutes (enorme ontslagvergoeding voor bestaand management), gifpillen (verschillende tactieken beschikbaar voor bestaand management ). gebruik bij een vijandige overnamepoging die het bedrijf in de toekomst ernstig zou schaden), … werden corporate raiders tegengehouden. Desondanks zouden veel van deze raiders actief blijven en blijven opereren als activistische investeerders. In 2017 zagen we bijvoorbeeld Nelson Peltz, een corporate raider/activist, zijn overstap naar Procter & Gamble beginnen. Anders dan in het verleden is de kans kleiner dat bedrijven volledig verdwijnen, maar deze investeerders slagen er soms in om leidinggevenden uit te besteden of delen van het bedrijf af te stoten.€