Wat gebeurt er met erfenis en schenking na echtscheiding?
Door een echtscheiding kan het zijn dat een erfenis of schenking moet worden verdeeld tussen de ex-partners.
Jaarlijks scheiden tienduizenden echtparen. Als je gaat trouwen verwacht je natuurlijk niet dat het huwelijk eindigt in een scheiding, maar toch is het verstandig om er rekening mee te houden. De meeste mensen trouwen in gemeenschap van goederen. Hierdoor worden afzonderlijke activa gezamenlijk eigendom.
Schulden van de ene partner worden na het huwelijk ook een probleem voor de andere partner. Met een testament kunnen ouders ervoor zorgen dat schenkingen en erfenissen alleen naar hun eigen zoon of dochter gaan, en niet gezamenlijk.
Wat is een uitsluitingsclausule?
Door bij een schenking een uitsluitingsclausule op te nemen in een testament of notariële akte, kan worden voorkomen dat het geschonken of geërfde bedrag in mede-eigendom komt. Als gevolg van het beding ontstaat er naast de gemeenschap van goederen een apart privévermogen voor de partner die het bedrag heeft ontvangen. In de praktijk blijkt het echter moeilijk te achterhalen waar het bedrag jaren later is verdwenen. Geld wordt vaak besteed aan gemeenschappelijke behoeften.
Wat gebeurt er bij een echtscheiding met een uitsluitingsclausule?
We kijken naar activa en activa die moeten worden gesplitst. Indien bijvoorbeeld aan een van de partners een vakantiewoning wordt geschonken waarop een uitsluitingsclausule gold, blijft de vakantiewoning in ieder geval eigendom van de partner die deze heeft ontvangen. In de meeste gevallen is het echter niet zo eenvoudig.
Uitsluitingsclausule toepassen
Laten we aannemen dat het uit te keren kapitaal bij echtscheiding 125.000 euro is. De partners zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. De man kreeg eerder een erfenis van 25.000 euro, waarop de uitsluitingsclausule van toepassing is. Alvorens het totale vermogen te verdelen, krijgt de man eerst toegang tot de eerder ontvangen 25.000 euro. Elke partner krijgt de helft van het resterende bedrag.
Wijzigingen in het recht op huwelijksvermogensverhoudingen
Per 1 januari 2012 is de wet op de huwelijksvermogensbetrekkingen gewijzigd. De partner die het bedrag heeft ontvangen dat onder de uitsluitingsclausule valt, ontvangt nu ook de meerwaarde die wordt gecreëerd door de investering van het gescheiden kapitaal. Een waardevermindering vermindert het bedrag dat onder de uitsluitingsclausule valt niet. Het is het gemakkelijkst om dit uit te leggen met een voorbeeld.
Voorbeeld: investering in een huis
Echtgenoten kopen een huis voor 250.000 euro. De vrouw ontving een schenking van € 50.000 met uitsluitingsclausule, waarmee ze het huis gedeeltelijk wil betalen. Ze nemen een hypotheek van 200.000 euro en betalen de rest uit een schenking. Tien jaar later scheiden ze en verkopen het huis voor 500.000 euro. De huwelijksvermogenswet (2012) bepaalt nu dat de vrouw niet alleen de € 50.000 terugkrijgt, maar ook een evenredig deel van de overwaarde.
De vrouw ontvangt: 50/250 x 100 procent = 20 procent van de omzet:
100.000 euro
.
De rest is gelijk verdeeld, dus de vrouw samen
300.000 euro
en de persoon ontvangt
200.000 euro
.
Ga uit van geen meerwaarde! Het huis wordt verkocht voor 200.000 euro. Nu volgt uit het huwelijksvermogensrecht dat de vrouw nog recht heeft op het bedrag dat ze in de woning heeft geïnvesteerd, namelijk 50.000 euro. De vrouw heeft nu een vordering op de man omdat de opbrengst van de verkoop gaat naar de aflossing van de hypotheek.
De partners konden hier andere afspraken over maken als het geld in de woning moest worden geïnvesteerd. Dit moet echter wel gebeuren om het bovenstaande te voorkomen.€