Rijk worden met landbouwgrond
Beleggers kunnen profiteren van de indrukwekkende groei van de voedingsindustrie met beursgenoteerde landbouwgrond. De superrijken zoals George Soros kochten ook landbouwgrond. Lees hier waar de kansen en risico’s liggen en welke aandelen potentie hebben.
Investering in landbouwgrond
George Soros, speculant en miljardair, had een neus voor koopjes. In 2001, toen Argentinië praktisch failliet was, kocht hij samen met andere investeerders 75.000 hectare landbouwgrond voor 54 miljoen dollar. Destijds dumpten rijke Argentijnen hun geld in het buitenland en deden paniekaankopen in dollars. De crediteuren van Argentinië leden aanzienlijke verliezen op hun vorderingen. Tegenwoordig is de landbouwgrond die Soros en zijn mede-investeerders hebben gekocht $ 700 miljoen waard. Dit komt overeen met een waardestijging van 1200% over 13 jaar!
De prijzen van landbouwgrond stijgen
Zulke grote winsten creëren natuurlijk een nieuwe vraag: pensioenfondsen, vermogende particulieren en hedgefondsen hebben Soros geïmiteerd door landbouwgrond of aandelen rechtstreeks van landeigenaren te kopen. Sinds 2000 hebben buitenlandse investeerders over de hele wereld maar liefst 36 miljoen hectare (100 hectare is één vierkante kilometer) landbouwgrond aangekocht. Het komt ruwweg overeen met het grondgebied van buurland Duitsland. De aankopen vonden voornamelijk plaats in Zuid-Amerika, Afrika en Oost-Europa. Een golf van aankopen drijft de landbouwgrondprijzen op. De Amerikaanse “landbouwgrond”-index is sinds 2009 met 48 procent gestegen! Ook in West-Europa stegen de landbouwgrondprijzen fors.
Waarom neemt de vraag naar landbouwgrond toe?
Er zijn een aantal goede redenen voor de toenemende vraag naar landbouwgrond:
- landbouwgrond wordt schaarser: jaarlijks gaan duizenden hectaren verloren door erosie, milieuvervuiling en oorlog, terwijl de wereldbevolking blijft groeien;
- land biedt bescherming tegen inflatie. Veel beleggers willen zich op deze manier voor de lange termijn indekken;
- als grondstoffen zoals tarwe duurder worden, zal de vraag naar landbouwgrond en de prijs daarvan natuurlijk stijgen.
Grondaankopen door particuliere investeerders
Het kopen van landbouwgrond voor een particuliere investeerder is enigszins problematisch. Kleinere percelen zijn nauwelijks de moeite waard: denk aan bureaucratie, het opdoen van de nodige landbouwervaring of de lucratieve leasing. Beleggers laten de aankoop van landbouwgrond liever over aan professionals dan aan aandeelhouders. Ze weten meestal waar de beste landbouwgrond is en welke prijzen nog acceptabel zijn. Grote multinationale landbouwbedrijven zoals Cargill maken hun winst echter voornamelijk uit landbouwhandel, logistiek en voedselproductie. Het aandeel landbouwgrond als beurseigendom is minimaal. Voor particuliere investeerders die gebruik maken van grondbezit, is het beter om zich te wenden tot het midden- en kleinbedrijf.
Het bezitten van landbouwgrond is niet zonder risico
Het faillissement van het Argentijnse El Tejar laat zien hoe belangrijk het is voor agrarische bedrijven om voldoende grondeigendom te hebben. Hoewel het bedrijf in 2010 nog 800.000 hectare in Zuid-Amerika bezat, is het bedrijf inmiddels volledig ingeburgerd. Sommige delen ervan zijn insolvent. Het probleem van El Tejar was de grote afhankelijkheid van huur. Tussen 2007 en 2009 stegen de pachtprijzen meer dan de landbouwinputprijzen en daalden de opbrengsten dienovereenkomstig. In 2011 zorgde een extreme droogte ervoor dat de velden van El Tejar uitgedroogd waren. En het bedrijf is niet hersteld van al deze verliezen.
Is het toegestaan om te speculeren over voedselbronnen?
Sommige critici zijn van mening dat de bovengenoemde aankopen van landbouwgrond gepaard gaan met vulgaire speculatie over voedselbronnen. De aankoop van landbouwgrond voor investeringsdoeleinden moet worden verboden. Dit land kan niet meer worden uitgebreid. Integendeel, door de uitbreiding van woongebieden en bedrijventerreinen verdwijnt er elk jaar steeds meer landbouwgrond. Als we zo doorgaan, zullen beleggingsfondsen op een dag rechtstreeks de voedselprijzen bepalen.
Lees verder
€