Ontslagvergoeding voor politici

Ontslagvergoeding is een soort werkloosheidsuitkering die politici en andere bestuurders ontvangen na ontslag of na afloop van een verkiezingsperiode. Dit is de periode waarin je op zoek moet naar een andere baan. Vroeger was er een soortgelijke regeling voor ambtenaren, maar die is in 2001 afgeschaft. Wat is de hoogte van de ontslagvergoeding voor politici en wat zijn de regels, lees hier.

Ontslagvergoeding voor politici

Waarom krijgen politici een ontslagvergoeding?

In Nederland is de regelgeving op
ontslagvergoeding
opgenomen
Algemeen pensioenrecht voor houders van politieke functies
(Sollicitatie). De wet is gebaseerd op het feit dat politici en andere bestuurders meer risico lopen dan andere werknemers om (plotseling) hun baan te verliezen. Een parlementslid kan ontslag nemen uit jarenlange dienst in een bedrijf waar hij jaren had kunnen werken, het recht op andere voordelen en bonussen verliezen en de precaire positie van een politicus aanvaarden. Wie bijvoorbeeld tijdens het kabinet-Rutte-Rutte Tweede Kamerlid werd, had pas anderhalf jaar goed zijn werk kunnen doen en hoorde op een zaterdagmiddag ineens dat de kans groot was dat er weer verkiezingen zouden komen in die tijd. zes maanden en er zal spoedig een nieuwe kamer worden gevormd. Vanuit dit perspectief is de vertrekregeling tot stand gekomen.

De duur en hoogte van de toeslag verschilt per functie. Het is gerelateerd aan de salarisschaal zat, aantal termijnen, mandaat, leeftijd en andere omstandigheden.

Bepalingen bij ontslagvergoedingen

De periode waarin een persoon een ontslagvergoeding ontvangt is gelijk aan de periode waarin de persoon de betreffende functie heeft vervuld, minimaal 2 en maximaal 6 jaar. Dus als je anderhalf jaar Tweede Kamerlid bent, krijg je 2 jaar een ontslagvergoeding, als je 4 jaar Tweede Kamerlid bent, loopt de regeling 4 jaar en als je een Lid van het Parlement voor 12 jaar, het zal 6 jaar zijn. Wie korter dan 3 maanden in dienst is, kan niet langer dan 6 maanden voor de regeling in aanmerking komen.

Wat velen als oneerlijk beschouwen, is de regeling voor ambtenaren die op het moment van ontslag of beëindiging ouder zijn dan 50. Als zij in totaal 10 jaar of langer in dienst zijn, geldt de ontslagvergoedingsregeling tot hun 65e. Zo iemand kan dus maximaal 15 jaar ontslagvergoeding krijgen!

Natuurlijk kan het goed zijn dat de ex-Kamerlid snel weer een baan vindt, dat wil zeggen in de periode waarin hij in principe niet “voor zijn eigen geld hoeft te werken”, maar rustig wacht tot de overheid betaalt voor het. Het is echter niet zo dat het een extra wordt. De ontslagvergoeding vormt dan een aanvulling op uw nieuwe salaris als dit lager is dan het salaris van een Statenlid of een minister. Als het nieuwe salaris hoger is, vervalt de ontslagvergoeding.

Bedrag ontslagvergoeding

In het eerste jaar bedraagt ​​de ontslagvergoeding 80% van het verdiende loon tijdens het mandaat. Vanaf het tweede jaar wordt het teruggebracht tot 70%. Overige inkomsten die worden verdiend na het verlaten van het werk, zoals een salaris uit een nieuwe baan, maar ook extra inkomsten, worden hierop in mindering gebracht. Wie een ontslagvergoeding ontvangt, bouwt in deze periode minder pensioen op omdat ook hun inkomen lager is. Het wordt niet vergoed. De hoogte van de salarissen van Kamerleden wordt jaarlijks vastgesteld en is te vinden op de website van de Tweede Kamer.

In de loop der jaren hebben verschillende politieke partijen geprobeerd de mogelijkheid om aanspraak te maken op de ontslagvergoedingsregeling, die volgens hen oneerlijk is in vergelijking met de vooruitzichten van gewone werknemers na ontslag, te verkleinen. Het meest sprekende voorbeeld hiervan is het verhaal van Philomena Bijlhaut. In juli 2002 werd zij benoemd tot staatssecretaris van de LPF. Toen ze negen uur na het ontdekken van haar verleden besloot ontslag te nemen, had ze recht op twee jaar ontslagvergoeding. Ondertussen zou ze er maar zes maanden recht op hebben, maar veel mensen vinden het verkeerd.€