Mijn partner gaat vreemd, moet ik alimentatie betalen?
Na een scheiding kan een partner verplicht zijn alimentatie te betalen aan de ex-partner. Rekening houdend met de uitspraak van de rechtbank Den Bosch kan de verplichting tot betaling van partneralimentatie als ongegrond worden erkend.
De ex-partner kan nog twaalf jaar verplicht zijn om een financiële bijdrage te leveren aan de ex-partner. Het te betalen bedrag is onder meer afhankelijk van het inkomen van beide personen en de maandelijkse verblijfsvergoeding. De hoogte van de alimentatie kan door verschillende factoren worden beïnvloed. Daarnaast zijn ouders ook verplicht om financieel bij te dragen aan de opvoeding van in het huwelijk geboren kinderen.
Hoe wordt de hoogte van de alimentatie bepaald?
Ex-partners kunnen hierover zelf afspraken maken. Lukt dit niet, dan kan de rechter beslissen over de hoogte van de aansprakelijkheid. Als een van de partners van een bijstandsuitkering moet leven, kan de eerste worden veroordeeld tot het betalen van alimentatie aan de uitkeringsinstantie. In dat geval krijgt de ex vaak niets van het bedrag dat de ex verschuldigd is.
Alimentatie kan onredelijk aanvoelen
Onderhoudsverplichtingen kunnen zeer onredelijk zijn. In het geval van een van de twee vreemdgaan gevolgd door echtscheiding, kan de bedrogen echtgenoot ook worden veroordeeld tot het betalen van financiële bijdragen aan de ex. In een echtscheiding waar beide schuld hebben, zijn alimentatieveroordelingen nog steeds geldig, maar de meeste ex-partners vinden het niet redelijk om elke maand grote bedragen te moeten betalen.
De onderhoudsverplichting kan komen te vervallen
Door de uitspraak van de rechtbank Denbock kan de ex-partner worden vrijgesteld van het betalen van alimentatie. Het is echter niet zo dat u zomaar van uw verplichtingen af kunt komen. De fout moet ernstig zijn.
Deze rechtszaak betrof een man en een vrouw die waren gescheiden omdat de vrouw hem meerdere keren had bedrogen. Ze kregen twee kinderen, van wie uit een DNA-test bleek dat ze geen man waren. De echte vaders van de kinderen waren onbekend. De vrouw (die aanspraak maakt op alimentatie) voerde ter verdediging aan dat haar man haar dwong tot seksueel contact met verschillende mannen. Ze kon het echter niet bewijzen. De vader wilde geen alimentatie betalen omdat de kinderen niet van hem zijn. Hij vond ook dat partneralimentatie oneerlijk was gezien de situatie.
Conclusie van de rechter – kinderbijslag
Een DNA-test wees uit dat de man niet de vader van de kinderen is. De kinderen zijn tijdens het huwelijk geboren, dus de man was wettelijk de vader van de kinderen. In juli 2010 kreeg de vader in een rechtszaak een ‘vaderschapsontheffing’ toegekend. De kinderen zijn dus niet langer zijn kinderen in juridische zin. Hij hoeft geen kinderalimentatie te betalen.
Conclusie van de rechter – alimentatie partner
Volgens de rechter heeft de man geen financiële bijdrage. Het gedrag van de vrouw was, zoals de rechter het uitdrukte, “zo frustrerend en pijnlijk voor een man dat onder dergelijke omstandigheden redelijkerwijs niet kan worden verwacht dat een man bijdraagt aan de kosten van het leven van een vrouw.”€