Kredietwaardigheid volgens ratingbureaus
Hun macht lijkt bijna onbeperkt: met een paar simpele lettercodes beoordelen ratingbureaus de kredietwaardigheid van landen en bedrijven en bepalen zo het financiële lot van miljoenen burgers. Maar wat houdt het begrip kredietwaardigheid precies in?
Wat is kredietwaardigheid?
Krediet is de sleutel tot elke lening. Als u een lening wilt afsluiten, moet u eerst uw kredietwaardigheid controleren. Dat geldt niet alleen voor burgers en bedrijven, maar ook voor landen. Gezien de enorme hoeveelheid kapitaal waarmee banken tegenwoordig te maken hebben, is het begrijpelijk dat banken het kredietrisico zorgvuldig beoordelen. Dit werd natuurlijk ook mogelijk gemaakt door de vele financiële schandalen rond hypotheken.
Of de klant in staat is terug te betalen, wordt dus afgeleid uit zijn kredietwaardigheid. Hiermee wordt de vraag beantwoord of u een betrouwbare betaler bent of al een slechte betalingsgeschiedenis heeft. Om dit te bepalen worden banken gecontroleerd op kredietwaardigheid. Bij een negatieve kredietwaardigheid (rating) wordt de leningaanvraag afgewezen of wordt de lening niet verlengd.
Goed krediet heeft ook invloed op de rente van de lening, die dus goedkoper is. Het resultaat van een kredietcontrole wordt een score of rating genoemd.
Wat zijn ratingbureaus?
Ratingbureaus beoordelen daarom vooral één ding: of het bedrijf of het land in staat is om het geleende geld op tijd en volledig terug te betalen. De kredietwaardigheid van de kredietnemer hangt er vooral van af. In zekere zin is het het prestige dat (potentiële) kredietnemers hebben bij schuldeisers.
En de schattingen bevatten evenveel gepubliceerde bedrijfsgegevens als algemene schattingen van de sector. Hoe slechter de ratingbureaus de kredietwaardigheid van een marktpartij beoordelen, hoe duurder en moeilijker het wordt om geld op de kapitaalmarkt te krijgen. De herfinancieringskosten stijgen en in het ergste geval trekken beleggers hun kapitaal helemaal terug.
Hoe beoordelen ratingbureaus?
Ratingbureaus gebruiken lettercodes in hun ratings. Zo begint de schaling in Standard & Poor’s en Fitch met de beste rating volgens de AAA-rating (Engels: ”
Drievoudige A
“). Dit wordt gevolgd door AA, A, BBB, BB, B, CCC, CC en C. De meeste schalen kunnen verder worden genuanceerd met plus- en mintekens.
Van de BB+-lijst begint het speculatieve gebied dat in de volksmond bekend staat als het “junkgebied”. De schaal gaat verder naar de “standaard” “D” (
niet-betaler
), wat betekent dat de debiteur is gestopt met betalen.
Waarom zijn ratingbureaus zo machtig?
In 1975 werden de activiteiten van kredietbeoordelaars sterk verbeterd: de Securities and Exchange Commission werd benoemd tot SEC.
Moody’s
,
S&P
en
fitch
aan nationaal erkende organisaties voor statistische evaluatie. De opname in de geselecteerde groep kredietbeoordelaars van de Verenigde Staten van Amerika gaf de kredietbeoordelaars een echte boost. Momenteel oriënteren niet alleen banken over de hele wereld, maar ook institutionele beleggers, toezichthouders en centrale banken, zoals de Europese Centrale Bank (ECB), zich op de analyses van ratingbureaus.
Kredietwaardigheid van particulieren
Hoewel het concept van kredietwaardigheid op de hielen zit van Amerika’s triple-A-downgrade, is het een concept dat we ook kennen van particuliere kredietverlening. Bij elke leningaanvraag is het goed om zelf te beoordelen of u de lening kunt betalen.
Maar hoe kredietwaardig moet je zijn? Er worden verschillende beoordelingscriteria gebruikt om de kredietwaardigheid of de kans op wanbetaling van de kredietnemer te berekenen. Bij particulieren wordt rekening gehouden met de leefomstandigheden, maar ook met het inkomen van de aanvrager, zoals loon, salaris, uitkeringen of extra inkomsten uit huur, pensioenen, etc. Uitgaven zoals lopende leenkosten en andere betalingsverplichtingen, zoals als lening termijnen of onderhoud worden ook in aanmerking genomen verplichtingen.€