Investeringen voor voetballers

Er wordt steeds meer geld geïnvesteerd in voetballers. Er gaat veel geld om in het voetbal en iedereen hoopt daarvan te profiteren. Er zijn verschillende manieren om in voetbal te investeren. Een manier is om aandelen in een voetbalclub te kopen. Daarnaast neemt het aantal beleggingsfondsen dat belegt in individuele spelers toe. Vaak zijn dit jonge, getalenteerde spelers die hopen door te verkopen voor veel geld. Lees er alles over in dit artikel.

De belangstelling voor investeren in voetbal groeit. Er komt namelijk veel geld bij voetbal kijken en er kunnen dus aantrekkelijke winsten gemaakt worden. Commercieel is voetbal erg interessant. Dit betekent bijvoorbeeld hoge televisietarieven. Het laatste voorbeeld is de verkoop van Champions League-rechten voor drie jaar voor ruim 350 miljoen euro. Daarnaast zit er ook enorm veel geld in transfersommen. Zo kreeg de Engelse speler Michael Bale in september 2013 91 miljoen euro uitbetaald. Daarnaast zijn er enorme bedragen aan sponsoring voor zowel clubs als spelers.

Investeren in de aandelenmarkt in een voetbalclub

Er zijn verschillende manieren om in voetbal te investeren. Ten eerste is een groot aantal clubs beursgenoteerd. In Nederland is het gewoon Ajax, maar in Engeland en Spanje omvat het vele andere clubs, zoals Arsenal en voorheen Chelsea en Manchester United. Beide clubs werden later voor veel geld gekocht door miljardairs en verdwenen van de beurs. Tegelijkertijd is beleggen in voetbalaandelenfondsen niet de beste manier om geld te verdienen. De meeste voetbalmanagers kijken vooral naar het resultaat op het veld en niet naar het resultaat op de beurs. Ze zullen dus eerder geld investeren in een extra speler dan dat ze een dividend uitkeren.

Investeringsmaatschappij in voetbal

Een andere steeds vaker voorkomende vorm is dat beleggingsondernemingen de aandelen van de speler kopen. Soms komt het uit de liefde van de club. Een of meer investeerders kopen een speler voor een club die voor de club zelf onbereikbaar is. Dit moet zich ook vertalen in financiële resultaten. Soms gaat het alleen om de liefde van de club, in andere gevallen hoopt de investeerder er ook van te profiteren als de speler met winst kan worden doorverkocht. Een goed voorbeeld is Feyenoord. In 2008 richtte ze een investeringsfonds op. Investeerders zouden er geld in kunnen steken, dat gebruikt zou kunnen worden om jonge talentvolle spelers, zoals Luigi Bruins en Erwin Mulder destijds, te kopen. Investeerders worden betaald zodra de speler is verkocht. Het klinkt als een aantrekkelijke optie voor de club, omdat het spelers kan binnenhalen die buiten hun budget zitten. Het nadeel is dat wanneer je een speler verkoopt, deze de inkomsten uit de overdracht verliest. Een groot aantal Nederlandse clubs is er deels van afhankelijk.

Aandelen van een voetballer kopen

Een ander bekend voorbeeld is oud-PSV’er Zakaria Labyad. Het is zogenaamd verdeeld in aandelen, die zijn verdeeld in verschillende percelen. Zo heeft investeringsmaatschappij Doyen 35 procent van de aandelen in handen, Sporting Lissabon ook 35 procent, Labyad zelf 20 procent en PSV nog eens tien procent. In het geval van een overdracht moeten de verschillende partijen het erover eens zijn of het betreffende overdrachtsbedrag voor hen voldoende is. Dit type constructie zal in de toekomst waarschijnlijk vaker voorkomen. Ook clubs kunnen op deze manier investeren in spelers. Chelsea heeft bijvoorbeeld massaal jonge talentvolle spelers gekocht. De meeste zullen nooit in een Londense club gooien, maar ze kunnen voor veel geld worden doorverkocht. In de tussentijd worden ze meestal uitgeleend aan andere clubs om zich verder te ontwikkelen. Vitesse staat nu bekend als Chelsea 3 aangezien de helft van de spelers afkomstig is van de Londense club.€