Hollands geld, gulden terug?

Steeds meer stemmen pleiten voor onderzoek naar de invoering van de oude, betrouwbare Nederlandse gulden. Bijna de helft van de Nederlanders wil de ijzersterke gulden terug. Niet alleen omdat ze zich beroofd voelen van de waarde van hun zuurverdiende geld door de sterk gestegen prijzen, maar ook omdat ze cash en mooi geld missen. Je kunt nog steeds geld verdienen met oude Nederlandse munten en biljetten, de bekende Nederlandse biljetten mogen in het frame. Euro’s weg en guldens terug?

Van guldens naar euro’s

Van de middeleeuwen tot 2002 was de gulden het betaalmiddel en wettig betaalmiddel in Nederland. De naam gulden komt van gulden
florijn
of gouden florijn, genoemd naar de “fiorino d’oro” munt van Florence. Dit verklaart de oorsprong van het sindsdien gebruikte valutasymbool

of de letter f voor gulden. De Nederlandse munten hadden een profielafbeelding van de koningin op de keerzijde en het wapen met de Nederlandse leeuw op de voorzijde. Later werd de laatste het beeld van een eenvoudig netwerk. Het spreekwoord “God met ons” is een marginale letter. Het staat op het 1 gulden stuk, de Rijksdaalder en het Vijfje.

Vanaf 1 januari 2002 werd de oude vertrouwde gulden vervangen door de munteenheid van de Europese Unie,
euro
. De waarde van de gulden was destijds 0,453780216 euro. De meeste winkels in Nederland accepteerden het oude geld nog een maand en maakten het daarna definitief over. Nederland was dan ook een van de eerste landen die de euro zo snel mogelijk invoerde. En zo kwam er een einde aan de zevenhonderd jaar oude eerbiedwaardige gulden. Oude munten konden nog vijf jaar bij banken worden ingewisseld, waarna ze vanaf 1 januari 2007 waardeloos werden.

geld van coupures

Elke oud Nederlandse munt en bankbiljet heeft een naam en soms een bijnaam. Een munt van 1 cent werd bijvoorbeeld een ‘spion’ genoemd, een munt van 5 cent was een ‘penny’ en een kleine munt van 10 cent werd een ‘dime’ of ‘duppie’ genoemd. De munt van 25 cent was natuurlijk een ‘kwart’, ook wel een ‘heitje’ genoemd. De gulden zelf werd een “schop” genoemd, maar de 2 1/2 gulden munt was de bekende “rijksdaalder”, simpelweg “riks” of soms “knaak” genoemd. De 5 gulden munt werd gewoon “vijf” genoemd. Komen we om geld af te rekenen, dan is er ook nog “vijf”, wat hier verwijst naar een biljet van vijf gulden. Dan is er nog het “tientje” (tien gulden), ook wel het “joetje” genoemd. De naam “geel” komt van het 25 gulden biljet dat in omloop was van 1860 tot 1923, om precies te zijn. Deze was geel en ondanks dat geel later andere kleuren aannam, is de bijnaam altijd gebleven. Vijftig gulden werd “zonnebloem” genoemd, honderd gulden werd “meier” of “snip” genoemd. De minder gebruikelijke 250 gulden stond bekend als “baken”. De bijnaam van het biljet van duizend gulden “roode”, “tapijt” of “rode achterkant” stamt van twee eeuwen geleden, toen de biljetten nog een rode achterkant hadden.

Weet je nog? / Bron: Kaeru, Flickr (CC BY-2.0)

Portretten op bankbiljetten

Op Nederlandse bankbiljetten stonden portretten van historisch bekende Nederlanders, zoals filosoof von Baruch De Espinoza (1000 gulden, 1973-2002), componist Jan Peters. Swielink (25 gulden 1971-1995), schilder Frans Hals (10 gulden, 1971-2002) en Joost van den Vondel (5 gulden, 1976-1988). De 100 Gulden werd afgebeeld met een portret van admiraal Mihiel Adrian. de Ruyter (1972-1985). De bekendste ontwerper van naoorlogs Nederlands papiergeld is een grafisch ontwerper
Robert (Ootje) Oxenaar
(1929), die de bovengenoemde serie gewone ‘Letters’-figuren uit de geschiedenis van het land creëerde, maar nog bekender werd door zijn moderne serie felgekleurde bankbiljetten:
Zonnebloem
(50 gulden),
snijden
(100 gulden) en
Vuurtoren
(250 gulden).

De schetsen van de legendarische bankbiljetten werden toen nog vet genoemd. Maar Oxenaar kende zijn missie. Hij vond dat het bestaande geld te modderig van kleur was. “Monopoliegeld is eigenlijk mooier”, zei hij voordat hij de revolutie begon. “Ik wilde iets typisch Hollands en iets met dieren en bloemen, maar dan zonder molens, klompen, koeien en tulpen. Zo kwam ik over de zonnebloem en de bedreigde snuit heen. En ik denk dat de vuurtoren passend was vanwege onze lange kustlijn en het belang van scheepvaart. Tot slot was Jāps Drupstīns de ontwerper van de laatste serie meer abstracte bankbiljetten.

Thuis verlangt naar een gulden

Veel mensen denken dat de euro “door onze strot is geduwd”. Guldenis verdween zonder een woord te zeggen. Omdat de euro zoveel beter voor ons zou zijn… Sinds de invoering van de euro zijn de prijzen in Nederland bijna verdubbeld. Tien jaar geleden kostte iets nog tien gulden, nu zo’n tien euro. Sinds de overgang van de gulden naar de euro is de gemiddelde Nederlandse werknemer ongeveer 164% van zijn huidige inkomen aan koopkracht kwijtgeraakt. Volgens berekeningen veroorzaakten spaarders met een spaartegoed van 10.000 euro een verlies van 3.250 euro. En dit kan niet alleen worden toegeschreven aan “zinsinflatie”. Een euro wordt nu als gulden uitgegeven. In het begin converteerde het (1 op de 3 personen), tegenwoordig nauwelijks meer. Slechts een op de zeven mensen durft wel eens een beetje in de supermarkt.

Te mooi om te publiceren / Bron: Sibe Kokke, Flickr (CC BY-2.0) Geen wonder dus dat bijna de helft van de Nederlanders hun gulden terug wil. En hun aantal groeit. Een groeiend aantal politici, analisten en vermogensbeheerders vindt dat Nederland serieus moet overwegen om uit de euro te stappen. De euro staat onder druk en de verwachte Europese eenheid is moeilijk te vinden zonder politieke eenheid. En zo verdwijnen er nu miljarden Nederlands belastinggeld naar Griekenland en mogelijk naar andere landen die hun overheidsfinanciën niet op orde hebben. Maar onder veel regeringsleiders rust een groot taboe op het idee om de EU te verlaten en hun munteenheid te herstellen.

Naast de redenen waarom mensen daadwerkelijk in hun portemonnee voelen, willen mensen de gulden ook om andere redenen terug. Nederlands papiergeld was wereldberoemd om zijn mooie, felle kleuren, dus het kon niet fout gaan. Ontwerper Oksenaars kan zich voorstellen dat veel Nederlanders verlangen naar het oude papiergeld: “Ik erger me altijd aan die verschrikkelijke eurobiljetten. Dat is jammer. Er zijn zoveel geweldige ontwerpers die het beter hadden kunnen doen.

De helderheid van het “oud-Hollandse” geld strekt zich ook uit tot de munten, die dankzij de juiste coupures, kleuren en maten zeer praktisch waren voor iedereen, ook voor slechtzienden. De euro werd veel kritischer bekeken. Aanvankelijk veroorzaakten de frequente munten van € 1 en € 2 cent alleen maar irritatie, lijken de munten van € 10 en € 20 te veel op elkaar en is er soms verwarring tussen de munten van € 1 en € 2. Daarnaast leidt de grote hoeveelheid muntsoorten alleen maar tot overmatig wisselen en het vullen van een grote portemonnee, maar is het niet veel waard. Gerrit Zalm, de toenmalige minister die verantwoordelijk was voor de invoering van de euro, liet ooit doorschemeren dat de euro misschien niet zo’n goed idee was als hij aanvankelijk dacht uit economische overwegingen.

Wat mensen denken over gulden

Verdienen met oud Hollandse munten

Met heimwee alleen komen we er niet. Munten slaan van ongebruikte munten is ook mogelijk. Muntenverzamelaars onderzoeken munten op basis van een aantal criteria, waaronder oplage, staat en gebruikt materiaal. Goudkleurige munten waren ooit gemaakt van echt goud en zilverkleurige munten waren echt zilver. Het was het materiaal dat de werkelijke verkoopwaarde bepaalde. Een zilveren Rijksdaalder uit 1910 of een gouden dukaat uit 1781 levert nu vaak honderden euro’s op. Grof gezegd: hoe ouder de munt en hoe beter de kwaliteit, hoe meer geld zo’n munt oplevert. In sommige gevallen zullen verzamelaars veel meer geld geven dan de bank voor de oude munten en biljetten. Wat te denken van de oude betrouwbare cent uit bijvoorbeeld 1980. Die cent, die destijds 1 cent waard was, is ongebruikt en in optimale staat, nu bijna honderdtachtig keer meer waard.

Een Nederlandse munt uit die tijd / Bron: 24oranges.nl, Flickr (CC BY-2.0) Speciale versies van alle munten zijn over het algemeen waardevoller, evenals munten
‘misgelopen’
, herkenbaar aan een duidelijke rand. Kwartieren mogen geen schade hebben (behalve 1954). De aankoopprijs van blokken is momenteel € 0,30. Als u guldens heeft liggen, controleer dan ook het jaartal. De oude zilveren gulden van vóór 1967 kost momenteel rond de € 0,75, hoewel de verkoopprijs vaak drie keer zo hoog is. Als je de laatste gulden (2001) nog hebt en ook nog eens deukvrij is, kun je een paar euro besparen. Een coole rick uit het jaar 2000 kost ongeveer € 5,75, een gloednieuwe munt van 5 gulden kost € 10. Als je meer met echt waardevol werk bezig bent, moet je daar voorbij gaan. Munten van voor 1940 laten een grote waardestijging zien, ongeacht de schade. Als je een gift hebt, kun je veel geld bijdragen. Een lelijk, antiek (!) dubbeltje is voor een liefhebber zo’n 40 euro waard, en je kunt zelfs helemaal intact bijna honderd euro op zak hebben.

De waarde van oud Nederlands papiergeld

“Frans Halsje”, de oude Nederlandse tener, is momenteel ongeveer € 10 of meer waard. Nieuwere noten, zoals de “Kingfisher” (ƒ 10 uit 1997), zijn alleen interessant als ze volledig intact zijn. Heb je het oude briefje van ƒ50 nog liggen? Deze ‘Zonnebloem’ is waardevol, ook al heeft hij een vouw, want hij kan nog steeds rond de €35 opbrengen. Ook een biljet van honderd gulden kan de interesse wekken van liefhebbers. Met ‘Snipe’ verdien je gemiddeld 55 euro, maar als je echt een ongebruikt exemplaar zonder kreukels bezit, kun je tot 100 euro verdienen. Als je niet wilt zoeken naar liefhebbers in verschillende online markten, ga dan naar
Bank van Holland
waar u tot en met 31 december 2031 guldenbankbiljetten kunt inwisselen tegen de officiële vaste koers: 1 euro = 2.20371 gulden.

In een oude sok…

Dat Nederlanders nauwelijks afstand kunnen doen van de betrouwbare gulden blijkt wel uit het feit dat we nog lang iets meer dan een half miljard euro in guldens rondslingeren, of het nu in een oude sok is, een stoffige la, verstopt onder de matras. , in een verzamelalbum of in een spaarpot. Volgens De Nederlandsche Bank waren er eind 2009 nog 27 miljoen bankbiljetten van alle soorten niet geretourneerd. Mensen houden zich aan de gulden, wat de situatie ook is. Misschien ijdele hoop dat we op een dag onze portemonnee weer kunnen vullen met de domme, luide snoetjes en de mooie Zonnebloem. daarom
herinvoering van de gulden
.

“Geld kost vaak te veel.”
~ Ralph Waldo Emerson€