Garantie voor iemand anders
Sta nooit in, zelfs niet voor je broer. Dit is oude familiewijsheid. Maar als iedereen dit had gevolgd, was er geen groot economisch herstel geweest.
Garantie: persoonlijke garantie
Een garantie kan worden gezien als zekerheid met een menselijke maat. In tegenstelling tot andere zekerheden zoals hypotheken, bieden borgstellingen persoonlijke garanties. Met de borgstelling kwam het menselijke element in de kredietverlening naar voren: een borgsteller is een persoon die garandeert dat een ander zijn betalingsverplichtingen nakomt.
Lukt dit niet, dan weegt de onvrede over de garantsteller vaak zwaarder dan verdriet over materiële schade. Met geld, wanneer een aanbetaling vereist is voor levering, verdwijnt de vriendschap meestal. Slecht krediet vernietigt alle familierelaties en vriendschappen. Omdat de borg zichzelf zijn goedgelovigheid niet kan vergeven en de schuldenaar zijn onverantwoordelijkheid.
Een garantie mobiliseert kapitaal
Wanneer een aanbetaling in beeld komt, ontstaat er een liefdesdriehoek. Verwijzend naar de essentie van de zaak, het is dit: een kredietverstrekker, zoals een bank, vertrouwt zijn klant niet. Hij vindt dat het niet voldoende zeker is dat hij zijn geld inclusief rente terugkrijgt.
Een redder in nood in dit opzicht? Hij elimineert het gebrek aan vertrouwen in de relatie tussen kredietgever en kredietnemer en zorgt voor kredietwaardigheid. Het geld kan weer stromen, er komt een kiosk, er wordt een kapsalon geopend, er wordt een vrachtwagen gekocht. Het onderpandfenomeen mobiliseert kapitaal en ondersteunt zo de economie.
Hoe is de garantie tot stand gekomen?
De borgtocht vindt zijn oorsprong in het Romeinse recht. De economische welvaart op lange termijn van het oude Rome was ondenkbaar zonder persoonlijke garanties bij het verstrekken van leningen. Tussen 200 voor Christus en 250 na Christus was tot 80 procent van de leningcontracten in Rome gebaseerd op persoonlijke garanties.
Hypotheken en andere tastbare zekerheden, die toen al bekend waren, speelden een veel kleinere rol. En het systeem werkte. Garant zijn was een eer. Wie werd gevraagd, kon dit verzoek nauwelijks weerstaan.
Wees een borg in de tegenwoordige tijd
Tot op de dag van vandaag is het fenomeen vouching niet verdwenen, hoewel het soms problematisch kan zijn, zowel qua oorsprong als qua impact.
Garant zijn komt voort uit een verlangen dat het midden houdt tussen een vriendelijk verzoek en emotionele chantage. Een persoon die door een vriend wordt benaderd voor persoonlijke zekerheid, bevindt zich in een echte verlies-verliessituatie:
- wie weigert, verliest een goede vriendschap;
- degene die ja zegt verliest zijn financiële vrijheid en kredietwaardigheid.
En dit alles met mogelijk zeer verstrekkende gevolgen: in het ergste geval krijgt het deposito te maken met opname van BKR op de lijst, wat de bevrediging van de eigen toekomstige kredietbehoefte belemmert en banken aanmoedigt om rente aan de risicopremie toe te voegen .
Pure rijkdom helpt
Zo bezien is persoonlijk instaan een last om te kunnen dragen. Rijkdom kan hierbij natuurlijk helpen. Garanderen wordt een stuk makkelijker als je het je financieel kunt veroorloven.
Overigens is een persoonlijke garantie niet per se verkeerd vanuit het oogpunt van depot. Hij heeft immers een “kennisvoordeel”: hij weet dingen over de debiteur die hem een groot vertrouwen geven dat de bank en haar experts niet hebben.€