Economie: Hoe erg was de economische crisis van 2008?
De economische crisis van 2008 verraste de wereldeconomie met haar omvang en algemene aard. Niet alleen zijn de aandelenmarkten over de hele wereld gedaald, ook de reële economie is hard geraakt. Het bijzondere aan deze economische crisis was het mondiale karakter ervan. Over de hele wereld hadden banken reddingsoperaties nodig om te overleven en arbeiders verloren hun baan als gevolg van een trage economie. Economen zijn verdeeld en twijfelen aan de ernst van de crisis van 2008, sommige deskundigen zijn van mening dat reddingsoperaties voor banken hebben bijgedragen aan het herstel van de economie, terwijl anderen de kunstmatigheid van economische groei veroordelen. Immers, de bescheiden economische groei in 2009-2015. was grotendeels gebaseerd op het monetaire beleid van de VS en de Europese Centrale Banken. Deze instellingen hebben immers zoveel geld in de economie gepompt dat ze geen andere keuze had dan het terug aan te trekken.
De impact van de economische crisis van 2008
De impact van de economische crisis van eind 2008 was jaren later nog voelbaar. De bankencrisis van 2008 zorgde ervoor dat de aandelenmarkten instortten en had gevolgen voor de reële wereldeconomie. Volgens sommigen was het hele kapitalistische systeem van vrijhandel in gevaar. Uiteindelijk werd de rol van de overheid veel groter dankzij de staatsfinanciering van de banken. Bovendien zorgde het ervoor dat regeringen schulden opbouwden, wat uiteindelijk leidde tot de Europese schuldencrisis van 2010-2011. jaar.
Amerika: de motor van de wereldeconomie
De economische crisis van 2008 brak uit in de Verenigde Staten, waar een groot aantal mensen hun hypotheek niet kon betalen. Hierdoor kwamen veel banken in financiële problemen, wat voor veel onzekerheid op de aandelenmarkt zorgde
Wall Street
. De Amerikaanse regering besloot banken in moeilijkheden extra geld te geven om ze weer op de been te krijgen. Het probleem hiermee is dat Amerika, als ’s werelds grootste economische macht, geen andere keuze had dan de rest van de wereld in een crisis te slepen. Hierdoor heeft de motor van de wereldeconomie lange tijd stil gestaan.
Spaarbanken
Een bijzonder kenmerk van de crisis van 2008 was de extreem hoge mate van onzekerheid in de wereld. Economen wezen erop dat alle grootste banken ter wereld in hetzelfde schuitje zitten en gered moeten worden. Als enkele van ’s werelds grootste banken zouden omvallen, zou het hele financiële systeem instorten, wat zou leiden tot chaos en anarchie. Dit is de reden waarom centrale banken geld hebben gedrukt om banken in moeilijkheden te redden van de ineenstorting. Zo kreeg de economie weer wat ademruimte en verdween de onzekerheid in de economische wereld en samenleving. In 2009 leidde dit beleid tot een gematigde economische groei in Europa en Amerika, wat de mondiale wereldeconomie geleidelijk een boost gaf.
Nieuwe economische groei
Deze economische groei zou verder kunnen worden gestimuleerd door herstelplannen van de overheid, zoals reddingsoperaties voor banken. Het pompen van geld in banken kon echter niet lang duren, omdat het veel druk legt op de financiële positie van de overheden. Ondertussen bijna over de hele wereld
interesse
verminderd, waardoor investeringen en consumptie goedkoper worden. Maar na verloop van tijd zullen deze kunstmatige maatregelen uiteindelijk moeten worden aangevuld met de heropleving van de reële economie.
Wederopbouw van de wereldeconomie
Het is niet waarschijnlijk dat Amerika zal zorgen voor een duurzame heropleving van de reële economie. Amerikanen hebben veel schulden en het zal belangrijk zijn deze eerst af te betalen. Daarom wordt verwacht dat de gemiddelde Amerikaan na de crisis niet veel zal uitgeven om de wereldeconomie nieuw leven in te blazen. Desondanks, in 2014-2015 In 2010 nam de hoop voor de Amerikaanse economie, die zich na een paar roerige jaren gaandeweg aan het herstellen was, weer toe. Na de verkiezing van Donald Trump in 2016 genoot ook Amerika enkele jaren van economische voorspoed, die echter werd verlamd door de uitbraak van het coronavirus (covid-19) in 2020.
China als motor van de wereldeconomie
Een belangrijke rol in het herstel van de wereldeconomie is gespeeld door die economieën die zich sinds het begin van de 21e eeuw snel ontwikkelen, zoals de economieën van India en China. Voornamelijk
China
hier was cruciaal: zijn economie wordt niet voor niets beschouwd als de “fabriek van de wereld”. China kende een groeivertraging als gevolg van de wereldwijde economische crisis, maar herstelde zich ook in 2010-2012, waarna het land geleidelijk aan een periode van welvaart begon.
China: een nieuw economisch model?
De vraag is of
China
zijn sterke regeringsmacht kan de wereldeconomie blijven stimuleren. Als dit het geval is, kan het Chinese model ook in het Westen een vlucht nemen. De kans bestaat dat de rol van de overheid op economisch gebied groter wordt. Dit is al gebeurd met de nationalisatie van enkele banken in Europa tussen 2008 en 2009.
Een gemengd model
Een andere mogelijkheid is dat het Chinese model wordt vermengd met een soort gereguleerd model
vrijhandel
. Vrijhandel zou door de overheid kunnen worden gereguleerd volgens ecologische en sociale criteria. Zo is al besloten om meer zeggenschap over banken uit te oefenen en het bankgeheim grotendeels af te schaffen. Daarnaast zijn er initiatieven gelanceerd om het overmaken van geld naar belastingparadijzen beter te controleren en uiteindelijk te ontmoedigen.€