De rol van een financieel adviseur in het bankwezen
Slechte hypotheken, het faillissement van Fortis, het faillissement van DSB Bank, men trekt vraagtekens bij de adviezen van financiële dienstverleners. Aangezien consumentenorganisaties advies- en verkoopfuncties bij banken willen scheiden, overwegen ze om hun producten te symboliseren om de informatie te vereenvoudigen.
Informatie in banken moet transparanter zijn
Als eerste grote financiële instelling in Duitsland wil Deutsche Bank haar beleggingsproducten voorzien van grafische iconen. Vanaf januari 2010 moeten klanten in één oogopslag de belangrijkste kenmerken van fondsen en certificaten, zoals looptijd en risicograad, kunnen herkennen en waarderen.
Volgens consumentenorganisaties lost dit label echter niet het fundamentele probleem van bankadvies op: het belangenconflict tussen advies en de verkoop van geld en bankieren. Veel financieel adviseurs geven er immers de voorkeur aan om het product met de hoogste provisie te verkopen en dat is niet per se het beste product voor de klant.
Boekje voor bank- en beleggingsproducten
In verband met de financiële crisis, de ineenstorting van Lehman Bank en talloze andere financiële schandalen had de Duitse regering in juli al aangedrongen op beter bankadvies. Bankproducten moeten het opschrift ”
recept
“, die alle belangrijke informatie bevat
Begrijpelijke taal
is samengesteld. ING-Diba had als een van de eerste banken in september al aangekondigd consumenten te informeren over productspecificaties op een informatieblad gebaseerd op het oude patiënteninformatieboekje.
Een dergelijke brochure lost het probleem echter niet op, stellen de financiële experts van sommige consumentenorganisaties. Duidelijke etikettering kan een goed advies alleen maar aanvullen, niet vervangen. Aangezien de bankconsulent tegelijkertijd adviseur en verkoper is, bevindt hij zich in een onoplosbaar belangenconflict. Het beste product vanuit het oogpunt van de klant is meestal niet winstgevend.
Verder toezicht op banken en beleggingsadviseurs
Volgens sommigen zouden consumenten meer gebaat zijn bij een adequater en strenger toezicht op banken en beleggingsadviseurs. En om te voorkomen dat de markt opnieuw instort, is het wenselijk dat het financiële toezicht van de overheid komt.
consultaties
en
te koop
van elkaar moeten worden gescheiden. Consumentengroepen zijn van mening dat het ‘dwingen’ van individuele banken, zoals Deutsche Bank, vooral moet worden gezien als een tactiek om verdere regulering te voorkomen.
Bankadvies ontbreekt wegens illustratie
In financieel adviesgesprekken gaven testers van consumentenorganisaties aan onder meer op zoek te zijn naar:
- veilige investering;
- voor het bedrag van 30.000 euro;
- voor 5 jaar;
- een gewenst rendement van vier procent.
De ingebouwde ‘valkuil’ voor adviseurs was dat tijdens testen tussen juli en september 2009 geen vier procent rendement op een veilige investering over vijf jaar kon worden behaald. De betrokken bankiers hadden dit moeten weten en de klant had een vervolgvraag moeten stellen over hun voorkeur
terugkeer of zekerheid
. Veel beleggingsadviseurs konden niet adequaat omgaan met dit eenvoudige maar zo belangrijke feit.
Testers bekritiseerden de aanbevelingen van adviseurs om te beleggen in aandelen- of grondstoffenfondsen als bijzonder “overduidelijke fouten” die helemaal niet geschikt waren voor veiligheidsbewuste beleggers.
Ook was er kritiek dat veel bankiers zijn commissie belangrijker leken te vinden dan goed klantadvies.€