De permanente portemonnee van Harry Brown

Iedereen die nadenkt over beleggen, zou het boek van Harry Brown moeten lezen, “Investing Fails: Lifetime Financial Security in 30 Minutes.” Het boek kan je veel problemen besparen. Brown gelooft niet in speculatie, vindt dat je moet leren leven met onzekerheid en je beleggingsportefeuille daarop moet inrichten.

Toen Browns boek eind jaren negentig voor het eerst werd gepubliceerd, was er weinig enthousiasme voor zijn conservatieve benadering van beleggen. Wie wil er tenslotte luisteren naar iemand die aanbeveelt om hun vermogen te verdelen in 25% contant geld, 25% obligaties, 25% goud en 25% aandelen. Beleggers zochten het vervolgens op in meer opwindende internet- en technologieaandelen. Dat de massa niet gelijk heeft gekregen, maar de impopulaire Brown zegt veel over geld verdienen op de aandelenmarkt.

Bevrijdend

Harry Brown (1933-2006) doet enkele ontnuchterende observaties. Ten eerste, denk niet dat je ooit rijk zult worden door alleen maar te investeren. Dit bereik je eerst met je carrière of met je bedrijf. Richt je dus op je carrière.

Vertrouw ook niet op anderen om u rijk te maken. Financiële adviseurs met geweldige, langdurige ervaring verliezen hun ‘gevoel’ op het moment dat u hun advies opvolgt. Hetzelfde geldt voor beleggingssystemen. Een systeem als dit zal goed werken, maar het “moment” waarop u uw geld riskeert, is waar het mis gaat.

Je zult ermee moeten leven dat financiële markten onvoorspelbaar zijn, schrijft Brown. Het risico kan alleen worden beperkt door diversificatie. Je moet ervan uitgaan dat een van de vier categorieën (aandelen, obligaties, contanten, goud) bijna altijd in waarde zal dalen, wetende dat de resterende “activa” het verlies volledig zullen compenseren.

Speculeren

Brown schrijft aardige dingen over de financiële media. Hij onderscheidt twee soorten financiële journalistiek: “helpers” en “market beaters”. Het is logisch om naar de eerste categorie te luisteren. Maar Brown geeft niet veel om ‘marktkloppers’, mensen die denken dat ze de marktindex kunnen verslaan.

Het kan zijn dat sommige daadwerkelijk toegevoegde waarde bieden, maar dan speculeert u. Brown vindt het niet erg, maar doe het uit een apart potje. Gebruik nooit geld uit de zogenaamde “permanente portefeuille” voor speculatie.

schroef terug

Brown’s boek is geschreven vanuit een Amerikaans perspectief. Maar afgezien van belastingadvies, is zijn visie goed van toepassing op Europeanen. Hij merkt op dat de meeste beleggers te veel risico nemen. Daarnaast verwachten beleggers te hoge rendementen. Je zult je verwachtingen drastisch moeten verlagen.

Als je bij een fondsmanager aanklopt en zegt dat je 25% in goud wilt investeren, wordt je gewoon niet uitgelachen. Maar met goud en nog eens de helft van je vermogen in staatsobligaties en een renterekening slaap je heerlijk.

Slechts één keer per jaar dient u aandacht te besteden aan de portefeuille. U moet dan de oorspronkelijke verdeling herstellen door zoveel van de ene sector te verkopen als u van de andere koopt om de oorspronkelijke verhoudingen te herstellen.€