Beheer rijkdom

Onze activa bestaan uit totale activa minus passiva. Dus rijkdom kan zowel positieve als negatieve elementen hebben, en in extreme gevallen kan onze totale rijkdom ook negatief zijn. Hoewel vermogensbeheer verder gaat dan beleggen alleen, wordt het er in het dagelijkse spraakgebruik vaak mee gelijkgesteld.

Vermogensbeheer is een breed begrip

Bij het kopen of bouwen van een huis vragen we meestal een hypotheek aan bij de bank, terwijl alle beschikbare spaargelden meestal ook in het huis worden geïnvesteerd.

Wanneer de aankoop of bouw van de woning is afgerond, bestaat ons vermogen enerzijds uit het stuk onroerend goed en anderzijds uit de schuld aan de bank. Het is duidelijk dat het kiezen van een hypotheek een belangrijke beslissing is die zeker gezien moet worden als onderdeel van vastgoedbeheer. Uiteindelijk zal deze keuze afhangen van hoe en voor hoe lang we de lening gaan terugbetalen, met welke rente, etc.

Hoewel we vermogensbeheer dus ruimer moeten interpreteren dan beleggen, zullen we ons vooral beperken tot deze laatste activiteit.

Rendement op investering

Een belangrijk aspect van elk type belegging is natuurlijk de beloning die eraan verbonden is: voor beleggen in obligaties in de vorm van een vaste rente, voor beleggen in kapitaal in de vorm van dividenden. Goudbeleggingen nemen in die zin een bijzondere plaats in, omdat goud als zodanig geen vast en regelmatig inkomen oplevert, maar afhankelijk is van zijn waardegroei.

Hoewel dit essentieel is bij beleggen, moeten we ons bij het nemen van investeringsbeslissingen niet uitsluitend laten leiden door ‘rendement’. Elk beleggingsinstrument heeft immers ook een aantal specifieke kenmerken en twee zaken die zeker niet over het hoofd mogen worden gezien zijn de liquiditeit van de belegging en de mogelijke risico’s.

Waarom is liquiditeit van investeringen belangrijk?

Met de liquiditeit van een belegging bedoelen we de mate waarin deze kan worden omgezet in geld, met andere woorden: “hoe liquide is mijn beleggingsobject”? Snel rendement op uw investering kunnen behalen is om twee redenen belangrijk:

er kan zich een onvoorziene omstandigheid voordoen die dringend geld nodig heeft;
op een gegeven moment zal iemand winst willen maken op de gedane investeringen.

Zaken als geld opnemen van een spaarrekening of het verkopen van een lopende voorraad op de beurs kunnen vrij snel worden afgerond, maar het verkopen van onroerend goed kan daarentegen veel tijd in beslag nemen.

Beleggingsresultaat gedwongen verkoop

Als we genoodzaakt zijn een belegging eerder te verkopen dan gepland, is het meestal de vraag of dat met verlies kan. Een obligatie kan bijvoorbeeld vóór de vervaldatum worden geliquideerd, maar men is nooit zeker van de prijs waartegen dit moet gebeuren. Daarom kan de obligatie worden geclassificeerd als een liquide belegging en kan iedereen vrij nauwkeurig berekenen hoeveel het zal opleveren als het tot het einde van de looptijd wordt aangehouden. Maar niemand kan voorspellen wat het resultaat van investeringen zal zijn als ze eerder worden verkocht.

De relatie tussen rendement en risico

Wie kiest voor een belegging met een laag risicoprofiel kan doorgaans een lager rendement verwachten dan iemand die met risico belegt. Zo levert een belegging in aandelen u een hoger rendement op dan een belegging in obligaties.

Immers, als je aandelen koopt, word je onderdeel van het bedrijf en neem je ook risico’s met dat bedrijf. En met een hoger risico komt een betere beloning als er winst wordt gemaakt. Maar wanneer een bedrijf ondermaats presteert en verlies maakt, kan niet alleen het dividendrendement erg tegenvallen. Het is ook denkbaar dat als de koers van het aandeel daalt, al het eigen vermogen verloren gaat.

Risico’s van beleggen in obligaties

Overigens is de relatie tussen rendement en risico ook bij obligaties waar te nemen. Obligaties uitgegeven door een instelling met een uitstekende kredietwaardigheid zullen een lagere rente betalen dan obligaties van een instelling van lagere kwaliteit.

Zo moet een land als Griekenland, wiens vermogen om aan zijn verplichtingen (rente betalen en aflossen hoofdsom) te voldoen twijfelachtig zijn, op de kapitaalmarkt een hogere rente betalen dan een land als Duitsland met een triple-A rating.

Inflatie als oorzaak van renteverschillen

Obligaties en deposito’s in een zwakke valuta zullen in de praktijk een hogere rente bieden dan die in een sterkere valuta. Verschillen in rentetarieven tussen twee valuta’s leiden meestal tot verschillen in inflatie tussen verschillende landen. Hoge inflatie betekent meestal ook hoge rentes.

Op de lange termijn kan de inflatiekloof echter ook leiden tot een wisselkoersaanpassing. Als de inflatie in land A consequent hoger is dan in land B, dan zal de wisselkoers in land A moeten depreciëren ten opzichte van de valuta in land B. Beleggers zien een hogere nominale rente vooral als compensatie voor het risico dat de valuta van de vreemde valuta depreciëren ten opzichte van de eigen valuta.€